زبان‌های برنامه نویسی به دو دسته زبان‌های سطح بالا یا High-level و سطح پایین یا Low-Level تقسیم می‌شوند. و از آن جا که زبان برنامه نویسی PHP یک زبان سطح بالا محسوب می‌شود، قصد داریم شما را با این دو نوع زبان آشنا کنیم تا تفاوت‌ها و ویژگی‌های آن‌ها را بشناسید.
زبان‌های برنامه نویسی سطح پایین زبان هایی هستند که به زبان ماشینی یا صفر و یک نزدیکتر می‌باشند و به صورت مستقیم با پردازنده در ارتباط اند. برای مثال زبان اسمبلی یک زبان سطح پایین محسوب می‌شود. اما از آنجا که درک و یادگیری فرآیند کار زبان‌های سطح پایین برای برنامه نویسان کار دشواری بود، زبان‌های سطح بالا را طراحی و ایجاد کردند. زیرا زبان‌های سطح بالا به گونه ای ساخته شده اند که به زبان گفتار انسان (زبان انگلیسی) نزدیکتر باشد تا یادگیری و درک آن‌ها برای برنامه نویسان ساده‌تر شود.
با این کار دیگر برنامه نویسان به دانستن چگونگی انجام دستورات نوشته شده نیازی نداشتند و تمام تمرکز خود را بر روی پیاده سازی منطق نرم افزار و کدنویسی متمرکز می‌کردند. بنابراین زمانی که برنامه نویس نرم افزار مورد نظرش را با هر یک از زبان‌های سطح بالا مانند زبان PHP می‌نویسد، نرم‌افزار دستورات نوشته شده را به صورت اتوماتیک به زبان‌های سطح پایین یا ماشینی (منظور همان زبان قابل فهم برای سیستم یا زبان صفر و یک است) ترجمه می‌کند تا سیستم آن‌ها را اجرا کند.
